مرز بین انسان و ربات ها هرروز باریک و باریک تر می شود - مجله سرگرمی

به گزارش خبرنگاران به نقل از خبرنگاران،مرز بین انسان و ربات ها هرروز باریک و باریک تر می شود. به گفته یووال نوح هراری، انسان ها هر روز بیشتر ربات می شوند و ربات ها به طور فزاینده ای به صفات انسانی دست می یابند. طی چند ماه گذشته، Innovation Origins به دنبال مهد کودک رباتیک هلند در دانشگاه صنعتی آیندهوون بوده است و در این مجموعه درباره آن مطلب نوشته است.

یک چاپگر سه بعدی که خانه شما را دقیقا همانطور که می خواهید می سازد. همه قطعات متحرک هستند تا بتوان خانه را به معنای واقعی کلمه مطابق میل شما تنظیم کرد. یک اتاق نشینمن یا بالکن فوق العاده عظیم که می تواند بلافاصله چیده شود. یک ربات حتی قبل از این که احساس کنید، یک فنجان قهوه برای شما می آورد. اگر در مراحل بعدی زندگی خود به مراقبت نیاز دارید، ربات همیشه در کنار شما خواهد بود. آیا قبلا بشر چنین آینده ای را برای خود متصور می شد؟

واضح است که ربات ها زندگی ما را تغییر می دهند؛ امروزه می توانید برای هر برنامه در هر زمینه ای یک ربات بسازید. دانشمندان ساعت ها در مورد فناوری، زمینه های بالقوه کاربردی و جنبه های اخلاقی ربات های خودگردان صحبت می کنند. همه این ربات ها و تحقیقات مرتبط با آن یک نکته مشترک دارند: ربات ها باید به نیاز مردم پاسخ دهند و علاوه بر این، رفتارهای بیشتری را مثل خود انسان ها انجام دهند.

هوش مصنوعی؛ اساس ساخت ربات های تاثیرگذار

هوش مصنوعی شاید پایه و اساس همه ربات ها است. هوش مصنوعی چیزی ناملموس ولی عظیم است که بشریت را رو به جلو هدایت می کند. کارهای زیادی وجود دارد که می تواند انجام دهد و در عین حال همزمان خیلی ربات نیست! برای نمونه ربات های فوتبال Tech United هر ساله بهتر می شوند، اما اگر بخواهند بر قله دنیا بشریت قرار گیرند، هنوز راه طولانی در پیش دارند. ربات ها بینشی ندارند که آن ها را قادر به پیش بینی اتفاقات چند ثانیه بعد بکند. چیزی که در فوتبال از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است، مشخص کردن این مسئله در یک الگوریتم سخت است.

این قابلیت پیش بینی در تولید اتومبیل های مستقل نیز مهم است. به عنوان مثال انسان هنگامی که سوار یک دوچرخه است، به نوبه خود سیگنال هایی از پیش بینی رفتار حرکتی آینده دارد، اما درباره ربات ها، وضع قوانینی که یک الگوریتم می تواند استفاده کند سخت است. ربات باید از گنجینه اطلاعات در مورد انتخاب مردم در هر نوع از شرایط را یاد بگیرد که این مورد زمان می برد. در حال حاضر هوش مصنوعی نمی تواند به آسانی با یک راننده انسان مطابقت داشته باشد.

وقتی ربات ها عملکرد بهتری در مقایسه با انسان ها دارند

وظایفی نیز وجود دارد که ربات ها می توانند عملکرد بسیار بهتری نسبت به انسان ها داشته باشند. نمونه این موضوع آماده کردن سفارش ها است، اما حتی این نوع ربات ها نیز هنوز برای دنیای انسان ها آماده نیستند. یک ربات نمی تواند تفاوت بین مواد را احساس کند. این بدان معنی است که او نمی داند چگونه مواد خاصی را تفکیک کند. هنگامی که افراد یک جعبه وسایل را بسته بندی می کنند، دقیقا می دانند که کدام مواد را می توانند کمی بیشتر فشار دهند تا بتوانند جعبه را ببندند. یک ربات این بینش را ندارد. چنین مهارت هایی لازم است تا بتوان واقعا به عنوان یک کارمند تمام عیار در یک کارخانه عمل کرد.

حتی در بهداشت و درمان به ربات های خدماتی اشاره نکرده ایم. یک ربات می تواند کارهایی مانند بلند کردن شخصی از رختخواب، آوردن غذا یا کمک به دستشویی را انجام دهد، اگرچه تعامل با مردم هنوز بسیار پیچیده است. وقتی به شخصی کمک می کنید تا به توالت برود، چقدر مجبور هستید که وزن او را تحمل کنید؟ یک فرد باید احساس امنیت کند و البته نباید او را نیز رها کنید؛ محکم دریافت او برایش دردناک است. ربات خودش پوستی ندارد، نمی داند چه حسی دارد و بنابراین در ارزیابی این نوع کارها مشکل دارد. به علاوه، این موضوع از فردی به فرد دیگر متفاوت است. در حال حاضر چندین ربات خدماتی در دست ساخت هستند. غالبا اینگونه است که این ربات ها فقط می توانند چند کار خاص را انجام دهند. بدین ترتیب، دامنه کامل وظایف یک پرستار بسیار پیچیده است.

شناخت رفتار اجتماعی، لازمه فعالیت بهتر ربات ها

ربات ها برای اینکه واقعا بخشی از جامعه شوند باید محیط خود را درک کنند. آن ها باید موقعیت ها را تشخیص دهند و بتوانند متناسب با آن ها پاسخ دهند. دانشمندان در تلاشند رفتار اجتماعی انسان ها را به یک ربات منتقل کنند. ربات ها بر اساس واقعیت ها و ارتباطات کار می کنند، اما احساسات انسان را نمی توان از این طریق درک کرد. وقتی با شخصی صحبت می کنید چقدر با او نزدیک هستید؟ از کجا می دانید کسی هنگام گفتن چیزی صحبت شما را شنیده است؟ و احساساتی که ممکن است شخص دیگری داشته باشد را چگونه تشخیص می دهید؟ همه چیزهایی که ما برای حل آن ها از احساسات و عواطف استفاده می کنیم، توضیح آن ها برای کامپیوتر بسیار سخت است.

یک الگوریتم می تواند از اشتباهات درس بگیرد. اما پس از آن باید بدانید که چه چیزی درست است و چه چیزی نادرست است؛ با این تفاوت که بسکمک از موارد در جامعه چندان سیاه و سفید نیستند. هر موقعیتی اندکی متفاوت است که همین مساله را پیچیده می کند. می توان آن را با فرایند یادگیری کودک مقایسه کرد. بچه ها از هفته های اول زندگی خود بیشتر و بیشتر در مورد دنیای اطراف خود می آموزند. آن ها با انجام کارهایی اصول اساسی مانند گرانش را کشف می کنند. مهارت های اجتماعی نیز به مرور زمان رشد می کنند. ربات ها نیز تحت همان نوع رشد قرار دارند. این دانشگاه فقط یک مهد کودک نیست، بلکه یک دوره پیش دبستانی برای ربات ها نیز هست. این واقعیت که ربات ها هنوز در دوره پیش دبستانی هستند، بدان معنا است که آن ها نمی توانند جایگزین انسان ها شوند؛ انسان ها خلاق هستند، همدلی و احساسات دارند اما ربات ها از هیچ یک از این خصوصیات برخوردار نیستند.

آیا ربات ها می توانند در آینده دنیا را تسخیر کنند؟

هنوز یک گنجینه عظیم از پیشرفت های فناوری، برنامه های جدید و نوآوری های ویژه در زیر این کوه یخ قرار دارند که در زیر آب قرار گرفته است. به موقع آن ها کشف می شوند. در این میان، دانشمندان به طور مداوم در حال توسعه ربات های موجود هستند. اگر ربات ها به زودی بلوغ را شروع کنند، چه می شود؟ محققان خود را برای مسائل واقعی آماده می کنند تا با آن ها ربات ها را تربیت کند. از این گذشته بشر عهده دار ربات ها و توسعه آن ها است. آیا ربات ها می توانند دنیا را تسخیر کنند؟ شاید در آینده اتفاق بیفتد، اما در حال حاضر انسان ها و ربات ها به یکدیگر قدرت می بخشند.

عینک گوچی: مهسان بلاگ | سیستم مدیریت محتوای مهسان